Zniosą największy żar z nieba. Upały i susza im niestraszne

Odporne na słońce, upały i suszę rośliny ogrodowe są w dobie globalnego ocieplenia na wagę złota. Dlatego wybraliśmy dla was trzy gatunki-pewniaki, którym trudne warunki, które przychodzą wraz z latem, nie są straszne. Te rośliny są bardzo atrakcyjne, wprowadzają do ogrodu kolor i wesołą atmosferę. Poza tym nie są wymagające. Uprawiać je mogą nawet początkujący ogrodnicy.

Słoneczniczek bez problemu zniesie suszę

Słoneczniczek szorstki to roślina, która kojarzy się z wiejskimi ogródkami naszych babć. Jest wysoka i okazała. Tworzy w ogrodzie gęste kępy. Dorasta do 150 cm wysokości. Ma karbowane, na brzegach piłkowane liście, lekko owłosione. Duże żółte kwiaty tworzą luźne wiechy. Kwitną bardzo długo, bo od lipca do października. Słoneczniczek najlepiej rośnie na glebach żyznych, lekkowilgotnych i próchniczych. Tak jest w teorii, lecz przekonacie się, że te idealne warunki nie są absolutnie dla nich niezbędne. Samo stanowisko powinno być nasłonecznione.

Roślina ta rozmnaża się wiosną przez podział lub z sadzonek. Sadzi się w rozstawie 30 X 40 cm. Jest to roślina ekspansywna i bardzo łatwo się rozrasta. Ogrodnicy podkreślają, że jest szalenie odporna na suszę. Zaleca się nawożenie jej kompostem co dwa lata oraz usuwanie na bieżąco przekwitniętych kwiatostanów, co przedłuża kwitnienie. Słoneczniczki są mrozoodporne. Przed zimą ścinamy ją nisko nad ziemią.

Dzielżan długo kwitnie – do lipca do października

Dzielżan to kolejna niezawodna roślina, którą niewprawne oko może pomylić z innymi gatunkami kwitnącymi, na przykład z rudbekią. Ma krzaczasty pokrój i wzniesione pędy. Dorasta do około 120 cm wysokości, czyli jest dość wysoka. Liście dzielżanu są ciemnozielone i podłużne, a kwiaty wielobarwne – żółte, pomarańczowe, czerwone i brunatne. Zebrane są one w baldachogrona.

Te atrakcyjne i odporne rośliny te kwitną od lipca do października. Najlepiej mają się na glebach żyznych, piaszczysto-gliniastych, piaszczystych i umiarkowanie wilgotnych. Stanowisko – słoneczne oraz suche. Rozmnaża się przez podział wiosną i jesienią. Rzadziej z sadzonek i nasion. Wymaga przycięcia pędów tuż przy samej ziemi przed zimą oraz regeneracji przez podzielenie co 3-4 lata.

Rudbekia owłosiona kocha mocne słońce i oszczędne podlewanie

Rudbekia ma szeroki, krzaczasty pokrój. Jest niższa niż słoneczniczki i dzielżany. Dorasta do 65 cm wysokości. Jej liście są owłosione, duże – eliptyczne, a mniejsze – lancetowate. Kwiaty, złocisto-żółte z brązowym oczkiem, kwitną od czerwca do września.

Podłoże pod rudbekie powinno być luźne, umiarkowanie wilgotne i bogate w składniki pokarmowe. Dlatego warto je odżywiać kompostem lub biohumusem zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu i kwitnienia. Stanowisko dla rudbekii powinno być słoneczne (roślina poradzi sobie również w lekkim półcieniu). Rozmnaża się ją wiosną przez podział lub sadzonki, a także z nasion. W czasie upalnego lata podlewać, ale niezbyt obficie. Całkowicie odporna na mróz.